Ik heb Pepa van Asperen leren kennen op een designmarkt in de Grote Kerk een tijdje geleden. Ik zag haar slobkousen en had iets van wow, die zijn geweldig: hergebruik van (vintage) stoffen, prachtig gemaakt en echte eye catchers. Dus ik was heel blij, toen ik haar mocht opzoeken in haar atelier voor een interview en wat foto’s:
Pepa is schipperskind en woont en werkt graag dicht bij het water. Dat is vanwege de zeeën van ruimte en de geluiden van het verkeer op de rivier. En, ook belangrijk, de stad altijd over de brug. “Ik doe precies wat ik moet doen, dat wil zeggen, werken aan creatieve dingen, zonder 9 tot 5 mentaliteit. Ik begon ooit met poppenkleertjes. Toen ik 12 was vermaakte ik jeans en maakte fifties pakjes voor vriendinnen van knalgeel nepleer”. Pepa heeft Havo gedaan en is na de Kunstacademie een tijdje werkloos, maar niet werkeloos geweest. Zij kluste veel bjj vrienden, maakte kleding voor gesubsidieerde winkels, kreeg een gezin, deed aan vilten en maakte tibetaanse mutsen. Zij deed ook theatervormgeving, zij maakte onder meer theaterkostuums en –decors. Zij ontwierp in die tijd aan de hand van een thema.
Pepa is nu haar eigen regisseur. Dat omschrijft ze zelf als luxe positie. Zij gebruikt graag spullen “die om je heen zwerven”. Het materiaal is altijd de basis en hergebruik is handig en praktisch en daarnaast duurzaam en sympathiek. Haar kracht en tegelijkertijd haar beperking is exclusiviteit van haar creaties.
Pepa wil in de toekomst graag dichter bij de klant zitten op een zichtbare plek. Zij ziet een atelier/winkelruimte voor zich, waar zij kan werken, contact kan hebben met haar klanten en ook workshops kan geven. Ook wil ze grotere stappen maken door grotere financiële armslag b.v. door meer inkopers te interesseren voor haar werk en een of meerdere verkoopadressen te hebben voor haar slobkousen.
Neem vooral contact op met Pepa. Zij maakt jouw eigen slobkousen op maat, uit het materiaal dat je wilt en bedoeld voor naaldhakken, sleehakken of nog iets anders.